Dzisiaj przychodzę do Was z nieco inną notką. Większość z Was zna mnie głównie z moich tutoriali na youtube, oraz ze współpracy z cudownym Pasartem. A także z moich śmiałych poczynań z sutaszem, haftem koralikowym i innymi rękodzielniczymi wyzwaniami. Wszystkie wymienione przeze mnie rzeczy napawają mnie dumą i pokazują jak wiele się zmieniło w ciągu ostatnich kilku lat. Jak dorosłam i zrozumiałam w końcu co daje mi satysfakcję i napędza do codziennego wstawania z łóżka. Gdyby nie determinacja moja i moich przyjaciół i bliskich, a także wsparcie z zewnątrz może nigdy bym się tak nie rozwinęła.
Prawda taka, że odkąd trafiłam do Cieszyna na studia moje życie się zmieniło. I choć od tamtej pory minęło 10 lat-to jedno zostało niezmienne. Stworzyliśmy tam kawał bohemy studenckiej, która mimo upływu czasu ciągle działa 🙂 I tak dzięki temu, że ciągle umiemy się napędzać robimy wspólnie (choć w różnych kombinacjach ludziowych) rzeczy i realizujemy projekty 🙂 i ani czas, ani odległość nie są przeszkodą.
Jedną z takich realizacji jest powstanie Stowarzyszenia Majstersztyk, którego celem jest budowanie relacji z ludźmi poprzez dialog i różnego typu inicjatywy. Organizujemy warsztaty, spotkania, przedstawienia i prelekcje. Ale nie stronimy od desek, śrubek i twórczego wykorzystywania opon. Kochamy kulturę i chcemy o niej opowiadać na różne sposoby. Pokazujemy dzieciakom ciekawe metody na wypędzenie nudy z domowych pieleszy.
Nasze obecne pola zainteresowań to:
– ekologia/recykling
– ludzie którzy z różnych powodów są narażeni na wykluczenie
– rewitalizacja
– kultura tradycyjna, regionalna i popularna
– edukacja nieformalna.
Co jakiś czas będę tutaj wpadać z informacjami o działaniach Majstrów 🙂 a tymczasem zachęcam Was do polubienia naszego FP Zapraszam też do zobaczenia naszych ostatnich przedsięwzięć z Gliwic, które pojawiły się dzięki współpracy i zaproszeniu Lufcika na Korbkę. Razem z Alą i Patrycją miałyśmy okazję przedstawić 2 teatrzyki cieni naszego autorstwa. Pierwszy to historia prawdziwa opowiadająca o trudach górniczej pracy. Mogłyśmy ją stworzyć dzięki opowieści jednego z zaprzyjaźnionych górników. Druga natomiast opowiada historię sympatycznej Marysi, która przeżyła potworną przygodę w Kopalni Srebra w Tarnowskich Górach. Poza teatrem przeprowadziłyśmy także warsztaty, dzięki którym każde dziecko będzie mogło tworzyć swoje historie gdzie tylko zechce. Spędziliśmy niesamowicie twórcze godziny.
Takie weekendy napędzają nas do działania. A mnie dają pozytywnego kopa na cały tydzień. Jesteście zainteresowani naszymi inicjatywami? Może chcecie dowiedzieć się jak wybudować recyklingowy plac zabaw? Albo szukacie kogoś, kto przeprowadzi z dziećmi ciekawe warsztaty, albo wystawi teatr cieni? Stowarzyszenie Majstersztyk a w nim także ja polecamy się 🙂
Kojarzycie postać Edwarda Nożycorękiego? Otóż moja przyjaciółka Patrycja Bulska, która zrobiła poniższe zdjęcia jest fanką tego filmu. I mam wrażenie, że czerpie z niego inspirację. Edward potrafił zrobić kilka rzeczy na raz dzięki swoim ostrym dłoniom. Patrycja też potrafi robić kilka rzeczy na raz. Potrafiła wystąpić w teatrzyku cieni, przeprowadzić warsztaty i trzasnąć świetne zdjęcia, które możecie zobaczyć poniżej 🙂
